فصل گذشته برای لواندوفسکی به نحوی پایان یافت که فصل 2020/21 تمام شده بود. روبرت لواندوفسکی گل زد و گل زد و گل زد. به خصوص در تعامل با توماس مولر، خط حمله باواریا مانند یک ربات کاملا برنامه ریزی شده عمل می کرد. او رکوردهای بیشتری را شکست و مانند سال گذشته دوباره به عنوان بهترین بازیکن جهان فیفا انتخاب شد. تا آن زمان، فصل تقریباً طبق برنامه پیش می رفت. تنها دو اتفاق: حذف از جام حذفی و مقام دوم در انتخابات توپ طلا
با این حال، حداکثر در ژانویه بود که اوضاع آرام دیده می شد و شرایط شروع به تغییر کرد. در نیم فصل اول گاهی چهره ناراضی لواندوفسکی دیده شد. مانند پیروزی 2-1 برابر ماینتس، سرزنش و نارضایتی در زمین، این حرکات در نیم فصل دوم افزایش یافت. از نظر ورزشی، چیزی در مونیخ در حال دمیدن بود که دیگر با قانون خلوص فوتبال در سابنر اشتراسه مطابقت نداشت. لواندوفسکی به ندرت توسط هم‌بازی های خود پیدا شد، او شش بازی بوندسلیگا را بدون گل در نیم فصل دوم به تنهایی پشت سر گذاشت. برای او غیرمعمول و کافی نیست که بخواهد دوباره فوتبالیست جهان شود.
ملی پوش لهستانی خیلی زود متوجه این شرایط شد و آن را دوست نداشت. البته نه به تنها به این دلیل که او در نهایت کمتر قادر به درخشش بود. در سال 2022 عدم هماهنگی و ساختار وجود داشت. موقعیت های گل برای او کمتر شد.لواندوفسکی از نحوه بازی انتقاد کرد. چرا که اهداف ورزشی شخصی او برای تبدیل شدن دوباره به بازیکن برتر فوتبال جهان یا قهرمانی دوباره در لیگ قهرمانان بسیار دور شد.
اما تعلل بایرن مانند فوتی بود که کمک کرد آتیش اختلاف لواندوفسکی شعله ور تر شود. سران بایرن مذاکرات در مورد تمدید احتمالی قرارداد را تا بهار به تعویق انداخته بودند. این به موضوع به خصوص با شایعاتی پیرامون هالند بیشتر جلوه می کرد. او که به خوبی می دانست این تجارت چگونه کار می کند، و در جایی بازگو کرد "فلسفه باشگاه را درک می کند". اما تقسیم اولویت ها برای لواندوفسکی مشکل ساز شد. ابتدا هالند، سپس او، این موضوع آن چیزی است که به عدم قدردانی از طرف او یاد شد. اما عدم هدف گیری و انفعال مدیریت بایرن نه در ذهن لواندوفسکی بلکه حتی هواداران نوعی احساس دور شدن از شرایط آرمانی را ایجاد و نا امیدی را ایجاد کرد.
پس از پایان فصل، لواندوفسکی در ولفسبورگ اعلام کرد که به مدیر ورزشی حسن صالح حمیدزیچ گفته است که قراردادش را تمدید نمی کند. از آن زمان دیگر به صورت رسمی مشخص شد او می خواهد تابستان امسال به باشگاه بارسلونا برود و به نظر می رسد به هر قیمتی.
در چند هفته گذشته او در هر فرصتی بدون در نظر گرفتن شرایطی و احساسی بیشترین موضوع گیری را داشت و به نوعی فرصت ماندن را از دست داده است. اما این نیز واضح است که لواندوفسکی هنوز بازیکن بایرن است و قرارداد او تا تابستان 2023 اعتبار دارد. بایرن هنوز جایگزین مناسبی برای مهاجم نوک پیدا نکرده است و نخستین گزینه حفظ لواندوفسکی است اما شرایط فعلی جای کمی برای سازش ایجاد کرده است و باید منتظر ماند تا در آغاز فصل دید چه اتفاقی رقم خواهد خورد؟
بر اساس مقاله سایت کیک
مقاله کیکر از تعلل بایرن مونیخ یاد می کند که با توجه به شرایط تا حدودی درست است اما باید در نظر گرفت این تنها دلیل نیست و چنین رفتاری از لواندوفسکی کمتر مشابه های در فوتبال حرفه ای دارد. به خصوص اینکه در گذشته نیز در زمان نزدیک شدن تمدید قرارداد، حاشیه‌های مشابه ای به خصوص در رابطه با رئال مادرید از سوی ستاره لهستانی دیده شده بود. و این بار شاهد رفتاری به مراتب غیر حرفه ای تر هستیم.
