به بهانه وداع شواین اشتایگر، روایت حماسه و تراژدی

هر بحثی برای خود پایه هایی دارد که آموختن آنها پیش نیاز فهم درک آن موضوع است، فوتبال هم از این قاعده جدا نیست، برای اینکه فوتبال رو شناخت باید چیزهایی را فراگرفت که بدون دانستن آن با بحثی عقیم روبره هستیم، اگر می خواهید فوتبال رو بفهمی فارغ از مثبت و منفی بودن ماجرا باید مارادونا را بشناسی، باید بدانی گرد مولر کیست، کرایف، بکن‌باوئر، مالدینی، پله و باستین شواین اشتایگر

شواینی قصه حماسی و از بد حادثه تراژدیک دارد که روایت گری او اشک، فریاد و نفرت را باهم به همراه خواهد داشت، نبرد مارکانا، هیولا در نیو کمپ، تسخیر سانتیاگو برنابئو و نظاره گر غروب در سرزمینی که خانه نیست. نمی توان باستین رو فراموش کرد چه به خاطر حماسه او و چه به خاطر فرجام تلخش، میراث او شگفت است، مرد مبارزه و خاطره، شجاعت و غیرت، فتح بزرگ و شکست،  ... و شکست، خیلی از طرفداران آلمان آرزو می کردن کاش یک سال پیش شواینی راهی منچستر نمی شد و راهی دیگر به جز تیم لیگ جزیره انتخاب می کرد. انتقالی که داستان او را از بلندای افتخار به زیر کشید و سایه سنگینی بر سابقه پر افتخارش گذاشت و امروز با هر نگاهی در جایی قرار دارد که ارزش او را به درستی نمی دادند، ولی چه باید گفت که معروف است: خود کرده را تدبیر نیست، کاش نمی رفتی، آرزویی دست نیافتنی، زمان به عقب برنمی گردد و آنکس که رفت دیگر رفته است.

@14775@

@14776@

اما شواینی در سابقه خود درخشش لازم را دارد و به هیچ وجه نمی توان جنگ جوی مانشافت را فراموش کرد و از او یاد نکرد، هیچ گاه چهره او در فینال 2014 از یادها نخواهد رفت و همیشه قهرمانی در خاک برزیل با نام او پیوند خواهد داشت. باستین یکی از نمونه های کلاسیک فوتبال آلمان است، موهای بور، صورت خشن، مصمم،کاریزماتیک و مبارز، اما در پس تمام اینها،  غیرتی بی مثال و قلبی بسیار احساسی، هنگامی که به او نزدیک تر می شوی دیگر چهره ای مانند سربازان وورماخت را نخواهی دید صورتی کودکانه که می گرید، شواینی یکی از تعاریف فوتبال بزرک آلمان است با این تفاوت که ژرمن ها استاد پایان های خوش هستند ولی گویی باستین تلاش کرد حماسه غمگین زیگفرید را در عوض سنفونی نهم بتهوون روایت کند. آری باستین شواین اشتایگر داستانی که به یک اندازه حماسی و غمگین است. 

@14777@